- επιδερμίδα
- Το εξωτερικό κάλυμμα του δέρματος των ζώων και του ανθρώπου που αναπτύσσεται από το εξωτερικό εμβρυϊκό βλαστικό σέρμα, το αποκαλούμενο εξώδερμα. Τα εκκρίματα της μονοστρωματικής ε. των ασπονδύλων σχηματίζουν, εξαιτίας της στερεοποίησής τους στον αέρα, Ιστιρικτικό ιστό (π.χ. το κέλυφος των μαλακίων) ή προστατευτικά στοιχεία (π.χ. το δέρμα των σκουληκιών και των αρθροπόδων). Η ε. των σπονδυλωτών και του ανθρώπου αποτελείται από τη βασική μεμβράνη, την βλαστική, την ακανθίνη, την κοκκιώδη και την Κερατίνη στοιβάδα. Τα κύτταρα των στρωμάτων της ε. που βρίσκονται κοντά στο συνδετικό στρώμα του δέρματος έχουν κυλινδρικό ή κυβικό σχήμα, ενώ εκείνα που είναι πλησιέστερα στην εξωτερική επιφάνεια σχηματίζουν το στρώμα της κερατίνης το οποίο ανανεώνεται διαρκώς, λόγω της αλλοίωσης των κατώτερων στρωμάτων. Η εκφύλισή της διενεργείται με τη διαίρεση των κυττάρων του βλαστικού της στρώματος.
ε. των φυτών (Βοτ.). Μόνιμος πρωτογενής δερμικός ιστός, ο πιο απλός από τους προστατευτικούς ιστούς. Καλύπτει, τουλάχιστον κατά τη νεαρή ηλικία, όλα τα όργανα πρωτογενούς δομής που δεν προστατεύονται από περίδερμα (φελλό και φελλόδερμα). Τυπική επιδερμίδα έχουν κυρίως τα φύλλα και ο βλαστός, ενώ στις ρίζες καλείται ριζοδερμίδα.
Η ε. των φυτών αποτελείται από κύτταρα πολύ διαφορετικά ως προς τη μορφή τους (πολυγωνικά, ορθογώνια, ελικοειδή), που συνδέονται μεταξύ τους σε συνεχές στρώμα, χωρίς να αφήνουν μεσοκυττάριους χώρους. Τα επιδερμικά κύτταρα είναι ζωντανά, φτωχά σε πρωτόπλασμα, δίχως χλωροπλάστες και συχνά περιέχουν χρωστικές ουσίες, κυρίως ανθοκύανες, όπως στα πέταλα πολλών ανθών και φύλλων (π.χ. κόκκινο λάχανο). Η πάνω επιφάνεια της ε. καλύπτεται από την εφυμενίδα, που είναι αδιαπέραστη και αδιάβροχη. Η προστατευτική της ικανότητα ενισχύεται από κηρώδες στρώμα καθώς και από εξωτερικά εξαρτήματα που φέρουν διάφορες μορφές και ονομάζονται γενικά τρίχες. Το πάχος της εφυμενίδας κυμαίνεται ανάλογα με τις συνθήκες του περιβάλλοντος. Ορισμένα επιδερμικά κύτταρα διαφοροποιούνται με τέτοιον τρόπο ώστε να σχηματίζουν μικροσκοπικά ανοίγματα που λέγονται στόματα και εξυπηρετούν τις λειτουργίες της αναπνοής, της φωτοσύνθεσης και της διαπνοής. Η ε. της ρίζας δεν φέρει στόματα ούτε εφυμενίδα. Αντίθετα, χαρακτηρίζεται από την παρουσία ριζικών τριχιδίων για την πρόσληψη του νερού από το έδαφος. Στα κατώτερα φυτά, εκτός από τα φυλλόβρυα και τα ηπατικά, δεν υπάρχει ε. με την κλασική έννοια.
Επιδερμίδα φύλλου με εκκριτικές τρίχες, όπως φαίνεται στο μικροσκόπιο. Η επιδερμίδα είναι ο πιο απλός προστατευτικός ιστός του φυτού.
* * *η (AM ἐπιδερμίς)η εξωτερική στιβάδα τού δέρματος, το επιθήλιο που εκτείνεται σε όλη την επιφάνεια τού σώματοςνεοελλ.η διαφανής μεμβράνη που καλύπτει όλα τα μέρη τού φυτούαρχ.η μεμβράνη στα δάχτυλα των υδρόβιων πτηνών.[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + θ. δερμ- (< δέρμα) + -ίςη λέξη σχηματίζεται με το θέμα της ονομαστικής (δερμ-)πρβλ. και υπο-δερμ-ίςο Ερωτιανός παραδίδει και τ. επιδερματ-ίς από το θ. της γεν. (δερματ-)].
Dictionary of Greek. 2013.